Leopold Tyrmand
(16.05.1920 – 19.03.1985)
(16.05.1920 – 19.03.1985)
W 2020 r.
przypada 100.
rocznica urodzin i 35. rocznica śmierci wybitnego pisarza, dziennikarza,
publicysty i popularyzatora jazzu w Polsce.
Leopold Tyrmand,
autor kultowej powieści »Zły« i
bezkompromisowego »Dziennika 1954«
był jednym z najbardziej oryginalnych prozaików polskich drugiej połowy XX
wieku.
W
najtrudniejszych czasach zachował wymagającą odwagi niezależność intelektualną,
można przytoczyć słowa pisarza: "Nie
pójdę na żadną służebność myśli, sumienia i egzystencji, nie poprawię sobie
niczego w życiu za cenę tego, w co wierzę, co zdaje mi się słuszne i godne mej
lojalności".
Pracował jako
dziennikarz, współpracował z „Przekrojem”, „Tygodnikiem Powszechnym” i „Ruchem
Muzycznym”.
W 1950 r. w
sprawozdaniu z turnieju bokserskiego niepochlebnie wypowiedział się na temat
radzieckich sędziów, za co został wyrzucony z redakcji „Przekroju”. Później
został objęty trzyletnim zakazem publikowania.
W 1955 r.
Tyrmand wydał swoją słynną powieść „Zły”.
Pisarz zajmował
się także popularyzowaniem muzyki jazzowej w Polce, współorganizował koncerty
i festiwale.
Wydał monografię
„U brzegów jazzu” w 1957 r. Wkrótce
potem powstała jego powieść „Wędrówki i
myśli porucznika Stukułki” i zbiór opowiadań „Gorzki smak czekolady Lucullus”.
W 1965 wyjechał
z Polski, podróżował po Europie i Izraelu, przebywał w Stanach Zjednoczonych na
stypendium. Tam związał się z pismem „The New Yorker”, gdzie publikował swoje eseje.
Niewątpliwie
dobrym pisarzem i jeszcze lepszym publicystą.
Był też miłośnikiem i
propagatorem jazzu.
Tadeusz Konwicki pisał o nim: „Tyrmand antykomunista,
Tyrmand katolik, Tyrmand teoretyk jazzu, Tyrmand sprawozdawca sportowy, Tyrmand
globtroter, Tyrmand playboy, Tyrmand reakcjonista, Tyrmand bikiniarz, Tyrmand
filozof, Tyrmand prekursor mód, Tyrmand autor bestsellerów, Tyrmand pielgrzym,
Tyrmand owiana legendą tajemnica”.